Cashback (2006) uzun bir aradan sonra izledigim ilk filmdi. Farkli bir yaklasim, Ingiliz filmi. Cok hosuma gitti. Hayata farkli bir bakis. Ozellikle sanat okumanin naturmort algisini kattigini soyledigi sahne guzeldi, gercekten de oyle guzel anlar var hayatta. Yeterince eglendirici oge var. Ve tabii guzel kadin vucutlari. American Pie formulu gibi cig degil bence.Estetik olarak guzel gercekten kadin vucudu(*). Amanin millet yoldan cikacak diye kadinin surekli ortulu ve baski altinda tutuldugu, cinselligin tu kaka edildigi, cagrisimlari nedeniyle heykellere tukuruldugu bir toplumdan geliyoruz. Ama tam da gerildigi yerden patliyor elbise. Toplumu kontrol altina almak icin insani bir his olan sehveti bastirmanin yansimasi, belki de faturasi bunlar.
Sonucta eglencelik de olarak izlenebilecek, ama cok sig olmayan bir film.
Introspection (ic hesaplasma?) iceren filmleri seviyorum. Daha dogrusu ic dusuncelerin anlatiminin oldugu filmleri. Sanirim cogu insani anlamakta zorluk cektigim icin bana ilginc geliyor. Ben cok rahatim, belki de basitim, soyledigimle dusunduklerim aynidir, genelde de filtrelemeden soylerim dusunduklerimi, soyleyemezsem de susarim. Insanlarin kendilerini rahatca ifade edebilmesini isterdim, ama sanirim bu hayat bir maskeli balo olarak devam edip gidecek.
(*) Fit, orantili kadin vucudu guzel geliyor da asiri kilolu ya da orantisi bozuk kadin vucutlari niye o kadar goze hos gelmiyor? :) Niye guzeli iyiyle denk tutuyoruz? Niye guzel kadinlarin o bedeninin icinde bir insan, bir ruh oldugunu unutuyoruz? Guzellik bir lutuf mu yoksa guzel kadinlari belli kaliplara itip yaftalatan, onlari insanlarin gozunde bir meta olmaya indirgeyen bir bela mi?
Zor sorular..
