Bir adım dışarı

Bu ilk yazım.
Bir amacı yada mantıklı bir içeriği de yok
Bugün Ankara'daki şirketimdeki son gün. Dışarı bir adım atıyorum. Ve bu adımla son 4 yıldır yaşadığım şehri, kimi eski kimi yeni bir grup arkadaşımı ve ülkemi bırakıp yine bir bilinmeyene gidiyorum.

Gerçi bu adım çok önceleri atılmıştı, süreç başlayalı olmuştu aslında. Ama bugün yaklaştıkça niye böyle huzursuzum, niye içimde dalaganlar var gibi oluyor bilmiyorum. Her zaman değişime açığım aslında, her zaman meceracı ve cesur oldum. Yaşlanıyor muyum yoksa :) Sorun önümdeki bilinmezlik değil.. Arkamda bıraktıklarım. Şimdiye kadar her ne kadar mutlu olmadığımı düşünsem de, beni bu şehre buraya bağlayan hiç bir şey yok desem de aslında kaybetme noktasına gelince bir miktar bağın aslında var olduğunu ve bu bağların koparken acıdığını farkediyorum.

Yollar ayrılıyor.
Bir umut, belki az da olsa buradan ayrıldıklarıma benim yolumdaki yeni şeyleri gösterebilirim. benim gözlerimin yanında onların gözleri, benim aklımın yanında onların da aklı olur. Belki de bir daha bu blog'un yüzüne dönüp bakmam.

Zaman gösterecek.